English
Etap wołgogradzki zamknąć mieliśmy szybko i sprawnie, by uderzyć na Bajkał w poniedziałek 02.07.2018. Zepsuta klimatyzacja i konieczność zakupów zadecydowały inaczej. Zamiast wcześnie rano, wyjechaliśmy bardzo późnym popołudniem. Tak późnym, że zastanawialiśmy się, czy nie zostać we Wołgogradzie na jeszcze jedną noc. Ale, nie. Jeśli nie teraz, to już nigdy. Tym sposobem, zaledwie dwieście kilometrów […]
Trzy kraje, 3800 km i dwa tygodnie po rozpoczęciu wyprawy starą karetką dookoła świata znaleźliśmy się w Wołgogradzie na meczu Polska – Japonia. Miasto przywitało nas prawie 40-stopniowymi upałami i zwycięstwem polskiej reprezentacji w meczu o pietruszkę. Oprócz oddawania się sportowym emocjom oddajemy się również zwiedzaniu. Wołgograd, znany kiedyś pod nazwą Stalingrad, miastem pięknym nie […]
W Singapurze, hinduska świątynia Sri Thendayuthapani rozbrzmiewa rytmiczną muzyką bębnów, dzwonków i transowym zaśpiewem tłumu wiernych. W powietrzu unosi się oszałamiająco słodki zapach mleka i kadzideł. Na progu świątyni, odziany w żółty sarong mężczyzna wiruje w zapamiętałym tańcu. Metalowa konstrukcja umieszczona na jego ramionach faluje i ugina się w rytm jego ruchów, zlewając kolory ozdobnych […]
– Będziecie łapać zanętę na barakudy – krótko wyjaśnia nam jeden z rybaków. Wcześniej tego dnia, przystrojoną kolorowymi szarfami, długą, drewnianą łodzią docieramy do niewielkiego kutra rybackiego zacumowanego niedaleko brzegu tajskiej wyspy Phi Phi Don. Ledwie nasze stopy dotykają czerwonego pokładu, trzyosobowa załoga wciska nam w ręce długaśne wędki. Z piwem w jednej ręce, z […]
Święto Vesak (Vesak Day) to dla buddystów to jedno z najważniejszych świąt symbolizujące narodziny, osiągnięcie oświecenia i śmierć Buddy. Mojego męża i mnie Vesak 2017 zastał na łzie wysypy Sri Lanka gdzie ponad 70% populacji to buddyści Therawada. Wyjątkowa data zaowocowała pragnieniem doświadczenia święta w sposób jak najbardziej lokalny, naturalny i – jak na prawdziwych […]
Schowany pod plecionym, wiklinowym kapeluszem mężczyzna, długą warząchwią zamaszyście miesza zawartość aluminiowego gara dymiącego na przenośnym palniku. W momencie, powietrze przepełnia cisnący ślinę do ust zapach mięsnego bulionu, gotowanych warzyw i ostrych przypraw. Ostrożnie, niemal w zwolnionym tempie kucharz wstaje i przechodzi na tył swojego chybotliwego kuchennego królestwa. Po chwili, w ten sam powolny sposób...
![[English below]
Trzydniowa Japonia w pigułce rozniosła nam głowy. Kilka lat później przeprowadziliśmy się do niej na sześć miesięcy. Kraj przez pół roku konsekwentnie i nieodwracalnie przepalał nam styki. Dlatego nie zdziwiliśmy się wcale, kiedy kilka lat później w Wołgogradzie po meczu Polska-Japonia kibice naszych rywali zabrali się za porządkowanie stadionowych trybun. Co kiedyś mogłoby wywołać uśmiech politowania i wymowny gest posuwisto-zwrotny palcem wskazującym w stronę czoła, dziś było tak oczywiste, że aż trzeba się było dołączyć. Wcale nas nie zdziwiło, że przed stadionem rzesze japońskich fanów gratulowało Polakom tak żarliwie, jakbyśmy wcale nie grali o pietruszkę. Przy tym wszyscy byli tak urzekająco szczęśliwi naszym… hmm… szczęściem, jakby sami właśnie wygrali puchar. Wymianom szalików, koszulek nie było końca. Andrzej wrócił chyba z trzema. W tym jedną vintage z rozgrywek w latach dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku. Co prawda juniorska, ale przynajmniej na jedno z nas pasuje.
-----
Three-day Japan, in a nutshell, blew our minds. A few years later, we moved in there for six months. The country has been consistently and irreversibly frying our brains for half a year. That's why we weren't at all surprised when, a few years later, in Volgograd, after the Poland-Japan match, our rivals' fans started cleaning up the stadium stands. What once might have caused a smile of pity and a back-and-forth gesture with the index finger towards the forehead was now so obvious that we had to join in. We were not at all surprised that in front of the stadium, crowds of Japanese fans congratulated the Poles as passionately as if we were not playing for honour at all. And everyone was so charmingly happy with our… hmm… victory as if they had just won the cup themselves. There was no end to the exchange of scarves and T-shirts. Andrzej came back with at least three, including one vintage from the 1990s. It's a junior size, but it fits at least one of us.](https://www.peryferie.com/wp-content/plugins/instagram-feed/img/placeholder.png)
Możliwość komentowania jest wyłączona.