Buddyzm pod wiszącą skałą
Święto Vesak (Vesak Day) to dla buddystów to jedno z najważniejszych świąt symbolizujące narodziny, osiągnięcie...
– Gdzie pomarańcze? Szybciej! Już ich słychać! Są po drugiej stronie biura – między zastawionymi laptopami biurkami nerwowe poruszenie.
– Masz? OK, dobrze. Połóż wyżej, tu na przepierzeniu. Inaczej nie zobaczy i nie obierze! – ostatnie polecenia, co do strategicznego położenia pomarańczy wydane. W samą porę. Oto przy ogłuszającym akompaniamencie bębnów i talerzy pojawia się Lew.
Nad biurkami płynie jego gigantyczna, pluszowo-jedwabna głowa. Długie rzęsy ocieniają wielkie, błyszczące lakierem ślepia. Bestia uważnie śledzi każdego, kto wabi czerwoną kopertą. Mieniący się złoto-czerwonymi cekinami tułów wije się i podskakuje w rytm dźwięków wygrywanych przez podążających za nim grajków. Zwierzę przechodzi obok każdego biurka, tym samym zapewniając ich właścicielom szczęście i dobrobyt w Nowym Roku.
Środek korytarza zamienia się w scenę, na której wśród okrzyków zachwytu lew daje pokaz efektownych skoków i sztuczek akrobatycznych. Potem rzuca się w karkołomną pogoń między biurkami za dłońmi machającymi ang pao. Nagle, bestia zatrzymuje się bez ruchu. Położona na przepierzeniu pomarańcza znika w czeluściach paszczy.
– Jest! Wypluł szczęśliwą liczbę! 1811! – ułożone kawałki owoców odcinają się pomarańczowo od bieli talerzyka. W przerwie na lunch biuro opustoszeje. Zapełnią się za to lokalne punkty loteryjne.
Tradycje Księżycowego Nowego Roku – Taniec Lwa
Taniec Lwa – tradycyjna forma chińskiego tańca z elementami akrobatycznymi. Taniec wykonywany jest przez parę tancerzy (zazwyczaj mężczyzn) przebranych za lwa. W czasie, gdy jeden z nich operuje gigantyczną głową bestii, drugi pełni funkcję tułowia i jest odpowiedzialny za poprawne funkcjonowanie ogona. Olbrzymi łeb bestii wykonany jest zazwyczaj z papier-mâché i bogato zdobią go cekiny, kawałki barwionego materiału i puch. Ciało lwa, to przykrywająca drugiego tancerza tkanina, zdobiona w tym samym stylu, co głowa. Wyraźniej odznaczające się są oczy zwierza: ogromne, lśniące i łypiące powiekami, obramowanymi długimi piórami rzęs.
Taniec jest nieodzowną częścią obchodów Chińskiego Nowego Roku oraz innych clebracji religijno-kulturalnych. Prezentowany może być również w czasie znaczących wydarzeń biznesowych i ważnych uroczystości rodzinnych (śluby). Głównym celem tańca jest odstraszenie złych duchów oraz zapewnienie dobrobytu, szczęścia i pomyślności danemu domostwu lub instytucji. Lwu nieodmiennie towarzyszy grupa grajków z bębnami i talerzami. Hałas, jaki czynią przy użyciu instrumentów skutecznie pomaga odstręczać wszelkie nieczyste siły.
Chińska maskota, mimo swojej nazwy, nie specjalnie przypomina znanego nam z natury króla zwierząt. Wiąże się to z legendą, według której pewnemu mnichowi przyśnił się koszmar. Cała ludzkość nękana była strasznymi smutkami, nieszczęściami i niepowodzeniami. Mnich w modlitwie, prosił bóstwa, by doradziły mu, w jaki sposób temu zapobiec. Bogowie odpowiedzieli, że tylko lew może odpędzić nieszczęścia. Mnich nigdy wcześniej lwa nie widział, ale słyszał, że jest on królem zwierząt. Mając to na uwadze, połączył wszystkie najwspanialsze zwierzęta, jakie znał, wszystkie ich magiczne właściwości i w ten sposób stworzył lwa, który chronił ludzkość od nieszczęść.
Najbardziej oczekiwaną częścią wizyty lwiej trupy jest pokaz umiejętności akrobatycznych lwa. Choreografia owych prezentacji różni się w zależności od miejsca i dostępnej przestrzeni. W biurze, pomiędzy biurkami ogranicza się zazwyczaj do „stawania stępa” – tancerz-głowa wskakuje na ramiona tancerza-tułowia. Jeśli pokaz organizowany jest na przestrzeni otwartej łączy się ze skomplikowanymi i karkołomnymi skokami obu tancerzy po wysokich palach.
Równie wyczekiwanym momentem jest „wypluwanie” przez lwa szczęśliwych liczb. Bestia używa do tego celu pomarańcz, które dostaje w prezencie. Owoc znika w paszczy lwa i po chwili „wypluty” jest z powrotem, z tym, że już obrany ze skórki i podzielony na części. Kawałki pomarańczy ułożone są w zestaw cyfr. Liczba wypluta przez lwa uważana jest za szczęśliwą i często typowana jest w grach losowych.
Za swoje pracowite przynoszenie szczęścia i odstręczanie niepowodzeń lew i jego trupa nagradzana jest czerwonymi kopertami z pieniędzmi (ang pao).
Sprawdź zanim wyjedziesz
W czasie celebracji Chińskiego Nowego Roku na grupy tańca lwa można natknąć się wszędzie. Może to być w centrum handlowym, albo w dystrykcie biznesowym. Najlepiej trzymać się jednak okolicy Chinatown, gdzie napotkanie artystów jest najbardziej prawdopodobne. Ich pochód główną ulicą dzielnicy jest również jedną z ważniejszych atrakcji obchodów Wigilii Chińskiego Nowego Roku.
Okres trwania celebracji Chińskiego Nowego Roku – między połową stycznia, a lutego.
Pokazy w miejscach publicznych są darmowe.
![[English below]
Trzydniowa Japonia w pigułce rozniosła nam głowy. Kilka lat później przeprowadziliśmy się do niej na sześć miesięcy. Kraj przez pół roku konsekwentnie i nieodwracalnie przepalał nam styki. Dlatego nie zdziwiliśmy się wcale, kiedy kilka lat później w Wołgogradzie po meczu Polska-Japonia kibice naszych rywali zabrali się za porządkowanie stadionowych trybun. Co kiedyś mogłoby wywołać uśmiech politowania i wymowny gest posuwisto-zwrotny palcem wskazującym w stronę czoła, dziś było tak oczywiste, że aż trzeba się było dołączyć. Wcale nas nie zdziwiło, że przed stadionem rzesze japońskich fanów gratulowało Polakom tak żarliwie, jakbyśmy wcale nie grali o pietruszkę. Przy tym wszyscy byli tak urzekająco szczęśliwi naszym… hmm… szczęściem, jakby sami właśnie wygrali puchar. Wymianom szalików, koszulek nie było końca. Andrzej wrócił chyba z trzema. W tym jedną vintage z rozgrywek w latach dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku. Co prawda juniorska, ale przynajmniej na jedno z nas pasuje.
-----
Three-day Japan, in a nutshell, blew our minds. A few years later, we moved in there for six months. The country has been consistently and irreversibly frying our brains for half a year. That's why we weren't at all surprised when, a few years later, in Volgograd, after the Poland-Japan match, our rivals' fans started cleaning up the stadium stands. What once might have caused a smile of pity and a back-and-forth gesture with the index finger towards the forehead was now so obvious that we had to join in. We were not at all surprised that in front of the stadium, crowds of Japanese fans congratulated the Poles as passionately as if we were not playing for honour at all. And everyone was so charmingly happy with our… hmm… victory as if they had just won the cup themselves. There was no end to the exchange of scarves and T-shirts. Andrzej came back with at least three, including one vintage from the 1990s. It's a junior size, but it fits at least one of us.](https://www.peryferie.com/wp-content/plugins/instagram-feed/img/placeholder.png)