Pięćdziesiąt kilometrów za Isfahan olej z kampera leci już ciurkiem. Dzwonimy do poleconego przez znajomych podróżników mechanika pod Teheranem.

– Nie ma problemu! Spojrzę, ale dopiero jutro rano. Dziś jest piątek. Warsztat zamknięty.

A tak. Nie dość, że piątek – irańska „niedziela” – to jeszcze trzynasty.

Droga jest fantastyczna. Gładka, szeroka, aż chce się przycisnąć mocniej pedał gazu, tylko że strach, bo możemy nie dojechać w ogóle. Ciepłe wrześniowe słońce zaczyna chować się za horyzont. Na obrzeża Teheranu – tam, gdzie warsztat – docieramy już po zmroku.

Pełny tekst dostępny pod poniższym linkiem

Onet Podróże – Prawdziwe oblicze Iranu