Schowany pod plecionym, wiklinowym kapeluszem mężczyzna, długą warząchwią zamaszyście miesza zawartość aluminiowego gara dymiącego na przenośnym palniku.

W momencie, powietrze przepełnia cisnący ślinę do ust zapach mięsnego bulionu, gotowanych warzyw i ostrych przypraw. Ostrożnie, niemal w zwolnionym tempie kucharz wstaje i przechodzi na tył swojego chybotliwego kuchennego królestwa. Po chwili, w ten sam powolny sposób wraca z miseczką wypełnioną ryżowym makaronem. Zalewa go aromatycznym bulionem i podaje wyciągniętym w jego kierunku dłoniom.

Nagle rozlega się głuchy stuk. Pchnięty niewidzialną siłą kucharz traci równowagę i niemal traci pyszną zawartość miseczki w wodzie, na której unosi się jego kulinarne królestwo. Kilka rozgniewanych słów wędruje w stronę kobiety, której wypełniona owocami długa i wąska drewniana łódź uderzyła w jego pływający stragan.

Zamieszanie na jednej z wodnych alejek pływającego marketu Damnoen Saduak obserwują zarówno turyści, jak i handlarze. Każdy z nich jednakowo wciśnięty w podobnie wyglądające drewniane łodzie, którymi przemierzają niekończące się nici kanałów wodnych. Ich brzegi oblepione są straganami z niemal wszystkim o czym można tylko pomyśleć: ubrania, wiklinowe kapelusze, pamiątki, dywany i tkane narzuty na łóżka. Jakby było mało nabrzeżnego przepychu towarowego, po wodach kanałów suną nieustannie łodzie z owocami, kwiatami, napojami. I makaronem ryżowym pływającym w aromatycznym bulionie.