Punkt dziewiętnasta. Pod pachą kosz pełen pomarańczy – symbolu dobrobytu i powodzenia. Pukamy do drzwi mieszkania w HDB – rządowym bloku mieszkalnym. Otwiera ubrana w czerwony strój Kasey. Z ciepłym uśmiechem zaprasza do środka. Między nogami plącze się mobilny dywan, zwany przez domowników psem.

– To mój tata, to brat z narzeczoną, a to siostra z mężem. A tam na kanapie przed telewizorem dwójka ich dzieci – Kasey przedstawia rodzinę.

Śledztwo przeprowadzone przed obiadem wigilii Chińskiego Nowego Roku podpowiada, że najmłodszym, oraz stanu wolnego ofiaruje się czerwone koperty – ang pao. W kopercie – również według śledztwa – symboliczna parzysta kwota 8 SGD. Kwoty nieparzyste ofiaruje się na pogrzebach rodzinie zmarłego. Mocno uważamy żeby nie popełnić okrutnej gafy. Nie udaje się. Gafa może niezbyt okrutna, ale jest. Koperty ofiarują tylko małżonkowie, a my jeszcze nie ślubowaliśmy. Młodzi jednak na podarek nosem nie kręcą.

Cała gawiedź rusza do centralnego punktu salonu, gdzie króluje pokaźnych rozmiarów stół. Na stole, gigantyczna misa wypełniona przeróżnymi składnikami: kawałkami łososia, poszatkowaną rzodkwią, marchewką i imbirem, orzeszkami ziemnymi, przypominającymi mini-poduszeczki grzankami, sezamem i wieloma innymi. Do tego olej i rozmaite sosy. Każdy z biesiadników dostaje długie pałeczki i przykazanie by podrzucać wszystko z werwą i jak najwyżej. Podrzucaniu towarzyszy głośne wykrzykiwanie życzeń:

– Zdrowie!
– Pieniądze!
– Miłość!
– Powodzenie w pracy!
– Podróże!
– Młodość!
– Szczęście!

Każde z życzeń odzwierciedla składnik: sezam – udane interesy, ryba – dobrobyt, rzodkiew – wieczna młodość, sok limonkowy – szczęście, itd.

Mieszanie tradycyjnej sałatki Lo Hei kończy się totalnym bałaganem na stole i dookoła niego. Gospodarze – absolutnie rozanieleni. Im większy chaos po-sałatkowy, tym większe szczęście i dobrobyt w Nowym Roku. Mobilny dywan szaleje z radości i pochłania wszystko, co ląduje na podłodze. A kiedy panie domu przygotowują stół do uczty właściwej, panowie zabawiają nas rozmową i ciekawostkami ze świata owoców.

– O, to jest „oko smoka” – brat Kasey wyciąga w naszą stronę malutki, okrągły, pokryty żółtą skórką owoc. Nijak nam to oka nie przypomina, a tym bardziej smoczego. Widząc nasze skonfundowane miny, przecina małą kulkę i wszystko staje się jasne. Otoczona białym miąższem, łypie źrenica pestki. Słodkie „oko smoka” lub bardziej przyziemnie – longan, pochłaniamy w … oka mgnieniu.

Punkt kulminacyjny wieczoru – Reunion Dinner. Tradycyjna kolacja spożywana w gronie najbliższej rodziny. Na umieszczonym po środku stołu palniku, w metalowym kociołku wrze wywar z kurczaka, warzyw i ziół. Rozchodzący się zapach przyjemnie drażni podniebienie. Dookoła stoją talerzyki z przeróżnymi składnikami: cienko pokrojonymi plasterkami mięsa, kawałeczkami ryb, krewetkami, owocami morza, różnymi rodzajami grzybów i warzyw. Każdy po kolei bierze, co mu się żywnie podoba i macza w gotującym się rosole. Po chwili składnik jest gotowy. W osobnych miseczkach próbujemy wywaru z ryżem lub ryżowym makaronem. Całą kolację suto przyprawia sos rozmów, śmiechu i wdzięczności za rodzinną atmosferę.

Na zakończenie wieczoru – deser: domowe ciasteczka i realizacja, że dwie odległe kultury mają ze sobą tak wiele wspólnego. Świętowanie w gronie rodzinnym, otwarcie drzwi dla gości, którzy są daleko od domu i dzieciaki z przyklejonymi do telewizorów nosami, pochłonięte przez disnejowskie kreskówki.