Peryferie
Menu
  • polski
  • Films
  • Planet Earth
  • Human Nature
  • Customs
  • Flavours
  • Countries
    • Azerbaijan
    • Burma
    • China
    • India
    • Indonesia
    • Iran
    • Japan
    • Kazakhstan
    • Kyrgyzstan
    • Malaysia
    • Mongolia
    • Nepal
    • Pakistan
    • Russia
    • Singapore
    • South Korea
    • Sri Lanka
    • Taiwan
    • Thailand
    • Vietnam
    CHAPTER 17 – GANJA AND SHAKI, AZERBAIJAN
    Jul 21, 2019
    CHAPTER 17 – GANJA AND SHAKI, AZERBAIJAN
    CHAPTER 16 – YANAR DAG, AZERBAIJAN
    Jul 14, 2019
    CHAPTER 16 – YANAR DAG, AZERBAIJAN
    CHAPTER 15 – BAKU, AZERBAIJAN
    Jun 20, 2019
    CHAPTER 15 – BAKU, AZERBAIJAN
    The Shwedagon Pagoda – magnificent witness of the Buddhist novitiation
    Aug 13, 2017
    The Shwedagon Pagoda – magnificent witness of the Buddhist novitiation
    Jiankou – the Great Wall of China and how not to fall from it
    Feb 12, 2017
    Jiankou – the Great Wall of China and how not to fall from it
    Kawah Ijen – the infernal beauty
    Feb 19, 2017
    Kawah Ijen – the infernal beauty
    The true face of Iran
    Jan 20, 2020
    The true face of Iran
    CHAPTER 19 – NEW YEAR, IRAN
    Aug 4, 2019
    CHAPTER 19 – NEW YEAR, IRAN
    CHAPTER 18 – TEHRAN, IRAN
    Jul 28, 2019
    CHAPTER 18 – TEHRAN, IRAN
    Legends of Nikko
    Apr 9, 2017
    Legends of Nikko
    CHAPTER 14 – THE SILK ROAD, KAZAKHSTAN part II
    Jun 1, 2019
    CHAPTER 14 – THE SILK ROAD, KAZAKHSTAN part II
    CHAPTER 13 – THE SILK ROAD, KAZAKHSTAN part I
    May 15, 2019
    CHAPTER 13 – THE SILK ROAD, KAZAKHSTAN part I
    Chapter 11 – Almaty, Kazakhstan
    Feb 2, 2019
    Chapter 11 – Almaty, Kazakhstan
    Chapter 10 – Pavlodar, Kazakhstan
    Jan 11, 2019
    Chapter 10 – Pavlodar, Kazakhstan
    CHAPTER 12 – BISHKEK, KYRGYZSTAN
    Apr 30, 2019
    CHAPTER 12 – BISHKEK, KYRGYZSTAN
    The two faces of Issyk-Kul
    Nov 1, 2018
    The two faces of Issyk-Kul
    Malacca – from a mouse deer to the UNESCO World Heritage Site
    Jan 8, 2017
    Malacca – from a mouse deer to the UNESCO World Heritage Site
    Chapter 9 – Ulgii, Mongolia
    Dec 26, 2018
    Chapter 9 – Ulgii, Mongolia
    Chapter 8 – Khovd, Mongolia
    Nov 30, 2018
    Chapter 8 – Khovd, Mongolia
    Between the Worlds
    Nov 28, 2018
    Between the Worlds
    Chapter 7 – Bayankhongor, Mongolia
    Nov 25, 2018
    Chapter 7 – Bayankhongor, Mongolia
    A mountain life of Nepal – trekking through the Himalayas
    Mar 26, 2017
    A mountain life of Nepal – trekking through the Himalayas
    Guardian angels with Kalashnikov
    Sep 29, 2019
    Guardian angels with Kalashnikov
    The Spirit of Buryatia
    Oct 25, 2018
    The Spirit of Buryatia
    The Two Temples of Posolskoye
    Sep 16, 2018
    The Two Temples of Posolskoye
    Chapter 4 – Buryatia, Russia
    Aug 21, 2018
    Chapter 4 – Buryatia, Russia
    Chapter 3 – Krasnoyarsk, Russia
    Aug 6, 2018
    Chapter 3 – Krasnoyarsk, Russia
    Thaipusam – the way of finding bliss
    Mar 29, 2018
    Thaipusam – the way of finding bliss
    The oldest barbershop in Singapore
    Apr 27, 2017
    The oldest barbershop in Singapore
    Thaipusam – when body becomes a sacrifice
    Mar 12, 2017
    Thaipusam – when body becomes a sacrifice
    The Lion Dance – dancing into the Lunar New Year
    Feb 7, 2017
    The Lion Dance – dancing into the Lunar New Year
    Buddhism at the hanging rock
    Dec 28, 2017
    Buddhism at the hanging rock
    Fish Market in Jaffna, Sri Lanka
    May 7, 2017
    Fish Market in Jaffna, Sri Lanka
    Tidal Waves
    Jan 30, 2018
    Tidal Waves
    Damnoen Saduak – Thai market that rocks
    Oct 30, 2017
    Damnoen Saduak – Thai market that rocks
    Maeklong – Thai market for adrenaline rush seekers
    Sep 11, 2017
    Maeklong – Thai market for adrenaline rush seekers
    Foodie guide to Vietnam
    Mar 5, 2017
    Foodie guide to Vietnam
    Ho Chi Minh’s vibrant streets
    Dec 1, 2016
    Ho Chi Minh’s vibrant streets
  • The Journey
  • About
Peryferie
  • polski
  • Films
  • Planet Earth
  • Human Nature
  • Customs
  • Flavours
  • Countries
    • Azerbaijan
    • Burma
    • China
    • India
    • Indonesia
    • Iran
    • Japan
    • Kazakhstan
    • Kyrgyzstan
    • Malaysia
    • Mongolia
    • Nepal
    • Pakistan
    • Russia
    • Singapore
    • South Korea
    • Sri Lanka
    • Taiwan
    • Thailand
    • Vietnam
  • The Journey
  • About
Journey, Russia

Chapter 3 – Krasnoyarsk, Russia

posted by Aleksandra Tofil
Aug 6, 2018 1330 0 0
Share

A meeting with Nikolai, which after a bottle of moonshine, ended up at the border with Kazakhstan, cost us driving through the sideroads of nightmarish state.

On these, the holes were more frequent than the asphalt patches. Finally, we managed to reach the main, proper road, which led us through the mountains, then hills to plains. Plains breathtakingly beautiful, with bright green meadows, golden colza fields, shimmering sapphire lakes and white birch copses.

Among such scenery, at one of the stops, we meet Dawid, who is on the way to Wierszyna. It is a Polish village about 100 kilometres away from Irkutsk. He carries school articles and toys for children from the Polish school, and a vacuum cleaner for the teacher.

Apart from the school, there is also a Polish church and a Polish Community House, in Wierszyna. They serve the population of about a thousand people – descendants of voluntary Polish emigrants. Wierszyna is a tiny Poland in Siberia.

Over a shot of vodka, we solemnly promise that we will meet Dawid again in Wierszyna. After all the shots are drunk, and all the promises made, Dawid sets off. We soon follow.

Near Novosibirsk, the ambulance begins to make disturbing noises. Disturbing enough, that we decide to visit roadside mechanics. After a few repetitive: “Sprinter?!? Oh man! Where do I get the parts from?! “, we are forced to attend an authorized Mercedes service.

The service welcomes us with coffee, biscuits and comprehensive diagnostics, which decrees the compressor and steering rods replacement.
“Do you have these parts in stock?” we ask the manager.
“No, but we will write to our counterparts in Moscow, and they will send them here in no time.”
“OK, but how long would this take? It’s Wednesday, and our visa expires soon.”
“By Friday, the latest.”
We leave Novosibirsk on Monday evening.

Two hundred kilometres further – roadworks. The left lane terrifies with asphalt stripped from the surface, bare gravel and holes hidden under puddles of rainwater. We drive on the right lane, though — the renovated one, as smooth as a table.

BAM!

The homebulance swerves to the right. The steering wheel nearly jumps out of my hands. The metallic grind coming from behind, I can feel straight in my teeth. I stop immediately, just where I am. Behind me – the line of trucks. The curses and swearing are nearly tangible.

“Flat tire?”
“Yup.”
“But how? On the straight, smooth road?!?”

The flat tire turns out to be an “exploded tire”, in five places. It burst just 200 kilometres away from Novosibirsk, where we spent the whole weekend in the Mercedes service waiting for the steering rods fix and some spare parts.

Warning triangles, the jack and a spare tyre are put to work. The gravel shoots out from under the wheels of trucks passing us by on the left lane. I wonder if they aim premeditatedly?

Two hundred kilometres further, we reach Krasnoyarsk. There are car services all over the town. None of them has a tyre in our size. Mechanics send us from one place to another. Minutes stretch into hours of growing frustration.

Finally, somewhere, somehow, someone says the magic words – the Aviators Street. We drive into paradise. On the gravel square between the highway lanes, there are numbers of small booths. Next, to each, there are wheels, tyres, wheel rims up to the horizon. We nearly cry overjoyed.

“Do you have Sprinter tyres?”, asks Andrzej in of the booths.
Instead of answering, a slim man in working overalls turns away and begins to climb onto the roof of the shack. We look at each other puzzled.
“Yup! We have some!”, he shouts back at us from the roof, which turns out to be a ‘storage room’.

There are two mechanics in the booth – an older and a younger one. Both are from Uzbekistan. Both are curious about our car and the journey. The elder is quieter, more distant. The younger one is a joker. He talks and talks and talks. Demands us to show some Polish money, to laugh at their small size. In return, he proudly presents a lovely rubble banknote issued specially for the World Cup.

“And what do you have there, behind the curtain?”, he asks peeking into the car.
“A shower and a toilet”.
“Waaah?!?! You have a shower in the machine?!?”
“Well yeah, but as tiny, as our whole house on wheels”, replies Andrzej.
“It may be tiny, but at least you have one”, he gets serious straight away.

The elder, changing the spare tyre to the repaired one, talks about Uzbekistan.
“You have to visit Tashkent. It is so beautiful! And the whole Uzbekistan is so beautiful!”, he beams on the memory of the homeland.
He also shares life advice:
“If anyone asks, do not say that you have a lot of money. But also, do not say that you do not have any money at all! Say that you have, but just a little. If you say that you have a lot – people will be jealous. As you say you do not have any, they will ask: “And the machine, how did buy it then?”. When you say that you have money, but just a little, people will nod and say: “Well, that’s exactly as us.”, and they’ll give you a break.”

The younger mechanic teases us again:
“Couldn’t you go this way instead?”, he asks while drawing with a finger a straight line between Poland and Alaska on our map printed on the car. “It would be way, way easier, comfier and you wouldn’t destroy the tyres”, he jokes mercilessly.

As in confirmation of his words, the spare tyre starts to hiss loudly, and the whole air goes out. An utterly rotten piston shoots out of the tyre straight under the feet of the mechanic. He bends down, raises it to his eyes and sends a very meaningful look towards the sky.

Enriched by the newly acquired wisdom of life and a repaired tire, we finally drive off towards Irkutsk. Unfortunately, we have to skip Wierszyna. The end of the visa looms over us.

Share

Previous

Russia - the streets without white bears

Next

Chapter 4 - Buryatia, Russia

FOLLOW US HERE

FACEBOOK PAGE

LONELY PLANET

INSTAGRAM

peryferiemag

Karetką Dookoła Świata
Around the World in the Ambulance
From Poland to Alaska
📍 Yoga for elder people in Kathmandu 👇

Peryferie
[🇬🇧ENGLISH IN COMMENTS] Obudził nas wybuch [🇬🇧ENGLISH IN COMMENTS]
Obudził nas wybuch gazu. Potworny huk zaraz za ścianą karetki. Wyjrzeliśmy przestraszeni. Zamiast zgliszczy i zniszczenia zobaczyliśmy potężną, kolorową czaszę startującego balonu.

- Ni hao! – z masywnego kosza podczepionego pod balon, dobiegło nas chińskie powitanie.

Wkrótce powietrzny pojazd zmienił się w maleńką kropkę zawieszoną nad horyzontem. Dołączył do dziesiątek jemu podobnych. Malutkich, gruszkowatych punkcików, jeszcze bezbarwnych czernią na tle nieba, czekającego na wschód słońca.

Chwilę później wszystko zaczęło nabierać kolorów. Zapieczone piaskowce Kapadocji nasiąkały złotem i pomarańczem. Zza ciemnej, nieregularnej linii horyzontu podnosiła się powoli jeszcze jedna czasza. Balon wschodzącego słońca dostojnie wzbijał się do lotu.

Usiedliśmy na klifie. Dziesiątki metrów pod naszymi stopami kolejne balony gotowały się do startu. Nad głowami unosiły się inne. Patrzyliśmy zahipnotyzowani, zaczarowani napowietrznym baletem. Zwieszeni między żywiołami – ze stopami w czerwonej ziemi Kapadocji, z głową w jej złotych chmurach.

#kapadocja #cappadocia #turcja #turkey #balloons #balony #yourshotphotographer #natgeoyourshot
[🇵🇱 POLSKI W KOMENTARZACH] Today is our Port [🇵🇱 POLSKI W KOMENTARZACH]
Today is our Portuguese anniversary!
Exactly a year ago - on 17/12/2019 - on a rainy and extremely dark evening, we drove into Portugal.
We were supposed to stay here for a short while only. Just to prepare the homebulance - and ourselves – for the travel across Africa.
The planned three months turned into twelve.
Over the past 366 days, we have been eating dishes that are typical for every corner of Portugal. We can almost list all of the 1000 bacalhau recipes. Masterfully - and with innate modesty - we can cook caldo verde, bacalhau à brás and francesinha. We are able to tell waiters where, in their own restaurant - with the cupboard-and-the-first-shelf-from-the-bottom accuracy - they will find Piri-Piri sauce. We eat 'Romeo and Juliet' without fear of committing an act of cannibalism. And, instead of blood, in our veins flow bagaço, aguardente, port wine and vinho verde.
We even participated in the creation of the 2020 vintage of the latter, collecting in the scorching sun the unique alvarinho grapes, characteristic to the Monção and Melgaço subregion.
With the cat food, we fed substantial numbers of Portuguese stray (occasionally also not-so-stray) birds, cats and dogs, including the bunch of gentle giants - Castro Laboreiro dogs. We met two colonies of bats that live behind the bookshelves of the beautiful Baroque Biblioteca Joanina in Coimbra.
In the scorching sun and torrent rain, we walked across national parks with ancient tumulus, 'Jurassic beaches' with imprints of prehistoric plants, animals and other unidentified objects; with summer (branda) and winter (inverneira) pastoral villages.

#portugal #portugalia
Capela do Senhor da Pedra - Miramar #portugal #po Capela do Senhor da Pedra - Miramar

#portugal #portugalia #miramar #vilanovadegaia #chapelofthelordofthestone #capeladosenhordapedra #yourshotphotographer
[🇬🇧 ENGLISH IN COMMENTS] - Ależ on piękni [🇬🇧 ENGLISH IN COMMENTS]

- Ależ on pięknie wygląda! 

Pierwszy raz na Monastyr Sumela spojrzeliśmy z oddali mostu doń prowadzącego. Potężna budowla wtulała się w jeszcze potężniejszą górę. Bezpieczna w objęciach ostrych, skalistych stoków lewitowała nad falującym morzem zieleni. 

Według legendy, sama Matka Boska wskazała miejsce, na którym miała być wzniesiona budowla, gdzie spocznie jej ikona, wykonana przez Św. Łukasza. 

Boskie miejsce!

Im bardziej się zbliżaliśmy do monastyru, tym większy podziw w nas wzbudzał. Coraz dokładniej widzieliśmy koronki krużganków, którymi kiedyś spacerowali zakonnicy. Coraz wyraźniej wyobrażaliśmy sobie widoki, które musieli widzieć z okien swoich cel. Bezpiecznie zawieszeni w powietrzu na kamiennej chmurze monastyru.

Z aparatami w gotowości pędzimy do kasy, żeby jak najszybciej móc dokumentować piękno miejsca. Mimo ucha puszczamy uwagi kasjerki, że wejść można owszem, ale trwają teraz roboty renowacyjne. Kiwamy, głowami, że wiemy, że nieważne, że zapłacimy każdą cenę, żeby tylko zobaczyć na żywo obraz, który już wymalowaliśmy sobie w wyobraźni. 

Z palcami drżącymi gotowością naciskania migawki wpadamy na dziedziniec monastyru i …

...stajemy przed gigantycznym rusztowaniem, które zasłania absolutnie wszystko. Nie tylko sam budynek, ale i widok zeń się rozciągający.

Czasami warto wyciszyć nieco wyobraźnię, a wsłuchać się bardziej w słowa kasjerek.

#turkey #turcja #sümela #sümelamanastırı #sumelamonastery #yourshotphotographer
[🇬🇧 ENGLISH IN COMMENTS] Fotograficzni intru [🇬🇧 ENGLISH IN COMMENTS]
Fotograficzni intruzi, czyli dlaczego rzadko pojawiamy się na naszych zdjęciach.

Jeszcze widać, że nie tak dawno toczyło się w nim życie. Że miał duszę, tak, jak ci którzy do niego przychodzili. Teraz stoi cichy, pusty. I piękny w tym, z jaką godnością poddaje się naciskowi czasu.

W jego wysłużonym, spracowanym wnętrzu staram się pozować. Na tle rozświetlonych foto-idealnym słońcem podwojów; na ambonie trzeszczącej historią i pachnącej próchnem; przy pustych wnękach osamotniałych kapliczek.
Staram się pozować i czuję się jak intruz.

Jakbym zawłaszczała sobie coś, co należy się naszym rzeczywistym bohaterom – stareńkiemu kościołowi, który kruszy się pod naciskiem czasu, ale robi to tak godnie i pięknie, że aż wzrusza; zatoczce na irańskiej wyspie Keszm, gdzie księżyc rozsrebrza noce tak bardzo, że wszystko wokół rzuca bajkowe cienie; ciekawskim mongolskim nomadom, którzy nalegają na wymianę numerów telefonów i prowadzenie przeuroczych w swojej dziwności mongolsko-polskich rozmów.

Nie czujemy się dobrze przed obiektywem, bo nie czujemy się go warci, kiedy dookoła dzieją się sceny, które powinniśmy rzeczywiście pokazywać.

Dlatego Kochani, mało nas widzicie na zdjęciach, ale to dlatego, że bardziej niż nasze malutkie osóbki, chcemy Wam pokazać wielki, przepiękny świat.

#portugal #portugalia #arrimal #serrasdeaireecandeeiros
[🇬🇧 ENGLISH IN COMMENTS] Pałac Ishaka Paszy [🇬🇧 ENGLISH IN COMMENTS]
Pałac Ishaka Paszy przy Doğubayazıt chcieliśmy zobaczyć zaraz po przekroczeniu granicy irańsko-tureckiej. Mimo że leży niecałe 40 kilometrów dalej – nie udało się. Pod osmańską budowlę dotarliśmy długo po zmroku.

Kilka godzin później przyjechała żandarmeria wojskowa. Opancerzony samochód. Mundurowi z bronią automatyczną.

Po eskorcie zbrojnej przez pakistański Beludżystan i po tym, jak irańskie służby trzymały nas na muszce karabinu, już nie zrobili na nas wrażenia.

Sami się nieco zdziwili. Po przekartkowaniu paszportów zrozumieli.

- W Turcji jest o wiele spokojniej niż u naszych sąsiadów. A poza tym, nie jesteśmy po to, żeby was straszyć, tylko żeby chronić przed atakami separatystów. Chociaż teraz to Kurdowie są spokojniejsi. Rząd im daje mieszkania, darmowe szkoły, pracę, dofinansowania to już się od Turcji mniej chcą odłączać.

Do żołnierza dołączył drugi.

- A pani to chustę już może ściągnąć. W Turcji już nie trzeba. My nie zmuszamy.

Wiedzą to też Iranki, przekraczające granicę irańsko-turecką.
Na przejściu granicznym mieliśmy okazję obserwować ich masową przemianę. Precz szły obszerne tuniki, sięgające kolan. Precz szły szale i burki. Precz szło wszystko, co uniemożliwiało wyrażanie siebie, swojej kobiecości.

Po dotknięciu tureckiej ziemi, jak za sprawą magii, niczym uśpione reżimem larwy jedna za drugą przemieniały się w barwne, wolne motyle. Chociaż na krótki czas. 

#turcja #turkey #ishakpashapalace #doğubeyazıt
More... Follow on Instagram

Search

LEARN MORE

architecture cuisine culture customs history nature religion

You Might Also Like

Journey, Mongolia
Sep 20, 2018

Chapter 6 – Karakorum, Mongolia

We are waiting in the queue for tickets to the Buddhist temple of Erdene Zuu. Among the number of locals, we are...

Read More
0 0
Azerbaijan, Journey
Jul 21, 2019

CHAPTER 17 – GANJA AND SHAKI, AZERBAIJAN

The first longer journey outside Baku takes us through the rusty steppes. Rather than the vegetation, they are full...

Read More
0 0

Leave A Comment Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *


INSTAGRAM

peryferiemag

Karetką Dookoła Świata
Around the World in the Ambulance
From Poland to Alaska
📍 Yoga for elder people in Kathmandu 👇

Peryferie
[🇬🇧ENGLISH IN COMMENTS] Obudził nas wybuch [🇬🇧ENGLISH IN COMMENTS]
Obudził nas wybuch gazu. Potworny huk zaraz za ścianą karetki. Wyjrzeliśmy przestraszeni. Zamiast zgliszczy i zniszczenia zobaczyliśmy potężną, kolorową czaszę startującego balonu.

- Ni hao! – z masywnego kosza podczepionego pod balon, dobiegło nas chińskie powitanie.

Wkrótce powietrzny pojazd zmienił się w maleńką kropkę zawieszoną nad horyzontem. Dołączył do dziesiątek jemu podobnych. Malutkich, gruszkowatych punkcików, jeszcze bezbarwnych czernią na tle nieba, czekającego na wschód słońca.

Chwilę później wszystko zaczęło nabierać kolorów. Zapieczone piaskowce Kapadocji nasiąkały złotem i pomarańczem. Zza ciemnej, nieregularnej linii horyzontu podnosiła się powoli jeszcze jedna czasza. Balon wschodzącego słońca dostojnie wzbijał się do lotu.

Usiedliśmy na klifie. Dziesiątki metrów pod naszymi stopami kolejne balony gotowały się do startu. Nad głowami unosiły się inne. Patrzyliśmy zahipnotyzowani, zaczarowani napowietrznym baletem. Zwieszeni między żywiołami – ze stopami w czerwonej ziemi Kapadocji, z głową w jej złotych chmurach.

#kapadocja #cappadocia #turcja #turkey #balloons #balony #yourshotphotographer #natgeoyourshot
[🇵🇱 POLSKI W KOMENTARZACH] Today is our Port [🇵🇱 POLSKI W KOMENTARZACH]
Today is our Portuguese anniversary!
Exactly a year ago - on 17/12/2019 - on a rainy and extremely dark evening, we drove into Portugal.
We were supposed to stay here for a short while only. Just to prepare the homebulance - and ourselves – for the travel across Africa.
The planned three months turned into twelve.
Over the past 366 days, we have been eating dishes that are typical for every corner of Portugal. We can almost list all of the 1000 bacalhau recipes. Masterfully - and with innate modesty - we can cook caldo verde, bacalhau à brás and francesinha. We are able to tell waiters where, in their own restaurant - with the cupboard-and-the-first-shelf-from-the-bottom accuracy - they will find Piri-Piri sauce. We eat 'Romeo and Juliet' without fear of committing an act of cannibalism. And, instead of blood, in our veins flow bagaço, aguardente, port wine and vinho verde.
We even participated in the creation of the 2020 vintage of the latter, collecting in the scorching sun the unique alvarinho grapes, characteristic to the Monção and Melgaço subregion.
With the cat food, we fed substantial numbers of Portuguese stray (occasionally also not-so-stray) birds, cats and dogs, including the bunch of gentle giants - Castro Laboreiro dogs. We met two colonies of bats that live behind the bookshelves of the beautiful Baroque Biblioteca Joanina in Coimbra.
In the scorching sun and torrent rain, we walked across national parks with ancient tumulus, 'Jurassic beaches' with imprints of prehistoric plants, animals and other unidentified objects; with summer (branda) and winter (inverneira) pastoral villages.

#portugal #portugalia
Capela do Senhor da Pedra - Miramar #portugal #po Capela do Senhor da Pedra - Miramar

#portugal #portugalia #miramar #vilanovadegaia #chapelofthelordofthestone #capeladosenhordapedra #yourshotphotographer
[🇬🇧 ENGLISH IN COMMENTS] - Ależ on piękni [🇬🇧 ENGLISH IN COMMENTS]

- Ależ on pięknie wygląda! 

Pierwszy raz na Monastyr Sumela spojrzeliśmy z oddali mostu doń prowadzącego. Potężna budowla wtulała się w jeszcze potężniejszą górę. Bezpieczna w objęciach ostrych, skalistych stoków lewitowała nad falującym morzem zieleni. 

Według legendy, sama Matka Boska wskazała miejsce, na którym miała być wzniesiona budowla, gdzie spocznie jej ikona, wykonana przez Św. Łukasza. 

Boskie miejsce!

Im bardziej się zbliżaliśmy do monastyru, tym większy podziw w nas wzbudzał. Coraz dokładniej widzieliśmy koronki krużganków, którymi kiedyś spacerowali zakonnicy. Coraz wyraźniej wyobrażaliśmy sobie widoki, które musieli widzieć z okien swoich cel. Bezpiecznie zawieszeni w powietrzu na kamiennej chmurze monastyru.

Z aparatami w gotowości pędzimy do kasy, żeby jak najszybciej móc dokumentować piękno miejsca. Mimo ucha puszczamy uwagi kasjerki, że wejść można owszem, ale trwają teraz roboty renowacyjne. Kiwamy, głowami, że wiemy, że nieważne, że zapłacimy każdą cenę, żeby tylko zobaczyć na żywo obraz, który już wymalowaliśmy sobie w wyobraźni. 

Z palcami drżącymi gotowością naciskania migawki wpadamy na dziedziniec monastyru i …

...stajemy przed gigantycznym rusztowaniem, które zasłania absolutnie wszystko. Nie tylko sam budynek, ale i widok zeń się rozciągający.

Czasami warto wyciszyć nieco wyobraźnię, a wsłuchać się bardziej w słowa kasjerek.

#turkey #turcja #sümela #sümelamanastırı #sumelamonastery #yourshotphotographer
[🇬🇧 ENGLISH IN COMMENTS] Fotograficzni intru [🇬🇧 ENGLISH IN COMMENTS]
Fotograficzni intruzi, czyli dlaczego rzadko pojawiamy się na naszych zdjęciach.

Jeszcze widać, że nie tak dawno toczyło się w nim życie. Że miał duszę, tak, jak ci którzy do niego przychodzili. Teraz stoi cichy, pusty. I piękny w tym, z jaką godnością poddaje się naciskowi czasu.

W jego wysłużonym, spracowanym wnętrzu staram się pozować. Na tle rozświetlonych foto-idealnym słońcem podwojów; na ambonie trzeszczącej historią i pachnącej próchnem; przy pustych wnękach osamotniałych kapliczek.
Staram się pozować i czuję się jak intruz.

Jakbym zawłaszczała sobie coś, co należy się naszym rzeczywistym bohaterom – stareńkiemu kościołowi, który kruszy się pod naciskiem czasu, ale robi to tak godnie i pięknie, że aż wzrusza; zatoczce na irańskiej wyspie Keszm, gdzie księżyc rozsrebrza noce tak bardzo, że wszystko wokół rzuca bajkowe cienie; ciekawskim mongolskim nomadom, którzy nalegają na wymianę numerów telefonów i prowadzenie przeuroczych w swojej dziwności mongolsko-polskich rozmów.

Nie czujemy się dobrze przed obiektywem, bo nie czujemy się go warci, kiedy dookoła dzieją się sceny, które powinniśmy rzeczywiście pokazywać.

Dlatego Kochani, mało nas widzicie na zdjęciach, ale to dlatego, że bardziej niż nasze malutkie osóbki, chcemy Wam pokazać wielki, przepiękny świat.

#portugal #portugalia #arrimal #serrasdeaireecandeeiros
[🇬🇧 ENGLISH IN COMMENTS] Pałac Ishaka Paszy [🇬🇧 ENGLISH IN COMMENTS]
Pałac Ishaka Paszy przy Doğubayazıt chcieliśmy zobaczyć zaraz po przekroczeniu granicy irańsko-tureckiej. Mimo że leży niecałe 40 kilometrów dalej – nie udało się. Pod osmańską budowlę dotarliśmy długo po zmroku.

Kilka godzin później przyjechała żandarmeria wojskowa. Opancerzony samochód. Mundurowi z bronią automatyczną.

Po eskorcie zbrojnej przez pakistański Beludżystan i po tym, jak irańskie służby trzymały nas na muszce karabinu, już nie zrobili na nas wrażenia.

Sami się nieco zdziwili. Po przekartkowaniu paszportów zrozumieli.

- W Turcji jest o wiele spokojniej niż u naszych sąsiadów. A poza tym, nie jesteśmy po to, żeby was straszyć, tylko żeby chronić przed atakami separatystów. Chociaż teraz to Kurdowie są spokojniejsi. Rząd im daje mieszkania, darmowe szkoły, pracę, dofinansowania to już się od Turcji mniej chcą odłączać.

Do żołnierza dołączył drugi.

- A pani to chustę już może ściągnąć. W Turcji już nie trzeba. My nie zmuszamy.

Wiedzą to też Iranki, przekraczające granicę irańsko-turecką.
Na przejściu granicznym mieliśmy okazję obserwować ich masową przemianę. Precz szły obszerne tuniki, sięgające kolan. Precz szły szale i burki. Precz szło wszystko, co uniemożliwiało wyrażanie siebie, swojej kobiecości.

Po dotknięciu tureckiej ziemi, jak za sprawą magii, niczym uśpione reżimem larwy jedna za drugą przemieniały się w barwne, wolne motyle. Chociaż na krótki czas. 

#turcja #turkey #ishakpashapalace #doğubeyazıt
More... Follow on Instagram
Copyrights © 2020 www.peryferie.com All rights reserved.
Back top