The true face of Iran
“Get off!” the man shouts, pulling on our car door handle. “Get off! Get off!” he yells continuously, the only English words in the stream of...
Menu
polski- Countries
Jul 21, 2019
Jul 14, 2019CHAPTER 16 – YANAR DAG, AZERBAIJAN
Jun 20, 2019CHAPTER 15 – BAKU, AZERBAIJAN
Feb 19, 2017Kawah Ijen – the infernal beauty
Jan 20, 2020The true face of Iran
Sep 1, 2019CHAPTER 21 – YAZD, IRAN
Aug 25, 2019CHAPTER 21 – KASHAN, IRAN
Aug 18, 2019CHAPTER 20 – SNOWBOARDING IN IRAN
Apr 9, 2017Legends of Nikko
Jun 1, 2019CHAPTER 14 – THE SILK ROAD, KAZAKHSTAN part II
May 15, 2019CHAPTER 13 – THE SILK ROAD, KAZAKHSTAN part I
Feb 2, 2019Chapter 11 – Almaty, Kazakhstan
Jan 11, 2019Chapter 10 – Pavlodar, Kazakhstan
Apr 30, 2019CHAPTER 12 – BISHKEK, KYRGYZSTAN
Nov 1, 2018The two faces of Issyk-Kul
Dec 26, 2018Chapter 9 – Ulgii, Mongolia
Nov 30, 2018Chapter 8 – Khovd, Mongolia
Nov 28, 2018Between the Worlds
Nov 25, 2018Chapter 7 – Bayankhongor, Mongolia
Sep 29, 2019Guardian angels with Kalashnikov
Oct 25, 2018The Spirit of Buryatia
Sep 16, 2018The Two Temples of Posolskoye
Aug 21, 2018Chapter 4 – Buryatia, Russia
Aug 6, 2018Chapter 3 – Krasnoyarsk, Russia
Mar 29, 2018Thaipusam – the way of finding bliss
Apr 27, 2017The oldest barbershop in Singapore
Mar 12, 2017Thaipusam – when body becomes a sacrifice
Feb 7, 2017The Lion Dance – dancing into the Lunar New Year
Dec 28, 2017Buddhism at the hanging rock
May 7, 2017Fish Market in Jaffna, Sri Lanka
Jan 30, 2018Tidal Waves
Oct 30, 2017Damnoen Saduak – Thai market that rocks
Sep 11, 2017Maeklong – Thai market for adrenaline rush seekers
Mar 5, 2017Foodie guide to Vietnam
Dec 1, 2016Ho Chi Minh’s vibrant streets
ARCHIVES
Guardian angels with Kalashnikov
A long corridor flooded with cold fluorescent lights. We are sitting on metal chairs attached to the walls. Time after time, armed men in uniforms pass us...
Between the Worlds
A man, huddled on a low stool, rhythmically beats a large leather drum. A thick, richly decorated coat flows down his shoulders. The man’s head –...
The Spirit of Buryatia
“Is this your machine?” asks a young policeman, showing a picture of our ambulance on his phone. “Ours”, we answer completely stupefied, “What...
Mongolia – Intimate Conversations of Foreign Souls
A heart the size of a fist and a white sponge of lungs. A bloody liver lies beside a large stomach. Next to it, partially hidden under a massive rib, there...
![... W całej pracowitej przyrodzie tylko ludzie trwali bez ruchu.
Wędkarz w łódce po drugiej stronie jeziora zmienił się w konar z ramionami i wędką zastygłymi nad wodą.
W swoim domu kaszubski gospodarz Franciszek, do którego należy ziemia nad jeziorem, jeszcze nie odstygł z bezruchu snu. Otoczony domkami na dzierżawę, pełnymi snem letników, przekręca swoje osiemdziesiąt dziewięć lat na drugi bok. Gospodarki już nie ma. Już nie musi wcześnie wstawać.
Ale, kiedy się zbudzi, też będzie zajęty.
Najpierw sprawdzi obejście i swoje rzeźby: chłopków, co grają na organach i zagryzają fajki pod wąsami z szyszek, dwa białe zające, fliger, czyli samolot i działo ze szpuli po kablach i rury kanalizacyjnej. I wiatraki. Ten, co pokazuje czy bardzo dziś wietrznie – bardzo prosty, ale skuteczny, te wysokie z wnętrzem smukłych wieżyczek zdobionych kinkietami w kwiaty i ten jeden, jedyny, co zamiast czterech boków ma sześć.
Potem gospodarz podleje kwiaty. Tak jak obiecał żonie, kiedy szła na operację. Teraz od tygodnia dochodzi do siebie u córki. Już, już powinna wracać.
Wreszcie po śniadaniu siądzie do organów schowanych w szałerku. Zagra „Kaszubskie Jeziora”, a głos akordów, wzmocniony starym, ale sprawnym głośnikiem, poniesie się po jeziorze wprost do letników, co rozłożyli się na brzegu w kamperach.
Po koncercie pan Franciszek pójdzie do nich i za postój weźmie tyle, co na flaszkę. Bo tyle, co na piwo, to trochę za mało. Potem rozsiądzie się w jednym z letniskowych krzeseł i będzie młodym opowiadał jak to na Kaszubach się żyło i żyje.
Opowie, jak to za ojców było, kiedy przed wojną Niemiec rządził wioskami, a podatki były wysokie. A potem, we wojnie, jak chodził po domach z listą i trzeba było zdać plony, trzodę, ale tylko tyle, ile gospodarz mógł. I za to miał jeszcze płacone! Tak było we wojnie.
I pozwolenia były na ubój świniaka. Ale jak kto oszukał, to od razu – szu! – brali do Sztutowa! Chłop już nie wracał. A jak wiedzieli, że oszust? Ha! Brali mięso do weterynarza i ten pieczątki stawiał. Na każdym kawałeczku. A jak pieczątki nie było, to znaczy, że ubił drugie zwierzę. Kiedyś jeden nawet za owcę poszedł...
[Cała historia pod linkiem w bio]](https://www.peryferie.com/wp-content/plugins/instagram-feed/img/placeholder.png)