ARCHIVES

0

The true face of Iran

Human Nature, Iran Jan 20, 2020 0

The true face of Iran

“Get off!” the man shouts, pulling on our car door handle. “Get off! Get off!” he yells continuously, the only English words in the stream of...

Read More

0

Guardian angels with Kalashnikov

Human Nature, Pakistan Sep 29, 2019 0

Guardian angels with Kalashnikov

A long corridor flooded with cold fluorescent lights. We are sitting on metal chairs attached to the walls. Time after time, armed men in uniforms pass us...

Read More

0

Between the Worlds

Customs, Mongolia Nov 28, 2018 0

Between the Worlds

A man, huddled on a low stool, rhythmically beats a large leather drum. A thick, richly decorated coat flows down his shoulders. The man’s head –...

Read More

0

The Spirit of Buryatia

Planet Earth, Russia Oct 25, 2018 0

The Spirit of Buryatia

“Is this your machine?” asks a young policeman, showing a picture of our ambulance on his phone. “Ours”, we answer completely stupefied, “What...

Read More

0

Mongolia – Intimate Conversations of Foreign Souls

Human Nature, Mongolia Aug 29, 2018 0

Mongolia – Intimate Conversations of Foreign Souls

A heart the size of a fist and a white sponge of lungs. A bloody liver lies beside a large stomach. Next to it, partially hidden under a massive rib, there...

Read More

1 2 3 4 Older Posts

peryferiemag

Karetką Dookoła Świata
Around the World in the Ambulance
From Poland to Alaska
📍 Yoga for elder people in Kathmandu 👇

[🇬🇧ENGLISH IN COMMENTS] Obudził nas wybuch

[🇬🇧ENGLISH IN COMMENTS]
Obudził nas wybuch gazu. Potworny huk zaraz za ścianą karetki. Wyjrzeliśmy przestraszeni. Zamiast zgliszczy i zniszczenia zobaczyliśmy potężną, kolorową czaszę startującego balonu.

- Ni hao! – z masywnego kosza podczepionego pod balon, dobiegło nas chińskie powitanie.

Wkrótce powietrzny pojazd zmienił się w maleńką kropkę zawieszoną nad horyzontem. Dołączył do dziesiątek jemu podobnych. Malutkich, gruszkowatych punkcików, jeszcze bezbarwnych czernią na tle nieba, czekającego na wschód słońca.

Chwilę później wszystko zaczęło nabierać kolorów. Zapieczone piaskowce Kapadocji nasiąkały złotem i pomarańczem. Zza ciemnej, nieregularnej linii horyzontu podnosiła się powoli jeszcze jedna czasza. Balon wschodzącego słońca dostojnie wzbijał się do lotu.

Usiedliśmy na klifie. Dziesiątki metrów pod naszymi stopami kolejne balony gotowały się do startu. Nad głowami unosiły się inne. Patrzyliśmy zahipnotyzowani, zaczarowani napowietrznym baletem. Zwieszeni między żywiołami – ze stopami w czerwonej ziemi Kapadocji, z głową w jej złotych chmurach.

#kapadocja #cappadocia #turcja #turkey #balloons #balony #yourshotphotographer #natgeoyourshot

[🇵🇱 POLSKI W KOMENTARZACH] Today is our Port

[🇵🇱 POLSKI W KOMENTARZACH]
Today is our Portuguese anniversary!
Exactly a year ago - on 17/12/2019 - on a rainy and extremely dark evening, we drove into Portugal.
We were supposed to stay here for a short while only. Just to prepare the homebulance - and ourselves – for the travel across Africa.
The planned three months turned into twelve.
Over the past 366 days, we have been eating dishes that are typical for every corner of Portugal. We can almost list all of the 1000 bacalhau recipes. Masterfully - and with innate modesty - we can cook caldo verde, bacalhau à brás and francesinha. We are able to tell waiters where, in their own restaurant - with the cupboard-and-the-first-shelf-from-the-bottom accuracy - they will find Piri-Piri sauce. We eat 'Romeo and Juliet' without fear of committing an act of cannibalism. And, instead of blood, in our veins flow bagaço, aguardente, port wine and vinho verde.
We even participated in the creation of the 2020 vintage of the latter, collecting in the scorching sun the unique alvarinho grapes, characteristic to the Monção and Melgaço subregion.
With the cat food, we fed substantial numbers of Portuguese stray (occasionally also not-so-stray) birds, cats and dogs, including the bunch of gentle giants - Castro Laboreiro dogs. We met two colonies of bats that live behind the bookshelves of the beautiful Baroque Biblioteca Joanina in Coimbra.
In the scorching sun and torrent rain, we walked across national parks with ancient tumulus, 'Jurassic beaches' with imprints of prehistoric plants, animals and other unidentified objects; with summer (branda) and winter (inverneira) pastoral villages.

#portugal #portugalia

Capela do Senhor da Pedra - Miramar #portugal #po

Capela do Senhor da Pedra - Miramar

#portugal #portugalia #miramar #vilanovadegaia #chapelofthelordofthestone #capeladosenhordapedra #yourshotphotographer

[🇬🇧 ENGLISH IN COMMENTS] - Ależ on piękni

[🇬🇧 ENGLISH IN COMMENTS]

- Ależ on pięknie wygląda!

Pierwszy raz na Monastyr Sumela spojrzeliśmy z oddali mostu doń prowadzącego. Potężna budowla wtulała się w jeszcze potężniejszą górę. Bezpieczna w objęciach ostrych, skalistych stoków lewitowała nad falującym morzem zieleni.

Według legendy, sama Matka Boska wskazała miejsce, na którym miała być wzniesiona budowla, gdzie spocznie jej ikona, wykonana przez Św. Łukasza.

Boskie miejsce!

Im bardziej się zbliżaliśmy do monastyru, tym większy podziw w nas wzbudzał. Coraz dokładniej widzieliśmy koronki krużganków, którymi kiedyś spacerowali zakonnicy. Coraz wyraźniej wyobrażaliśmy sobie widoki, które musieli widzieć z okien swoich cel. Bezpiecznie zawieszeni w powietrzu na kamiennej chmurze monastyru.

Z aparatami w gotowości pędzimy do kasy, żeby jak najszybciej móc dokumentować piękno miejsca. Mimo ucha puszczamy uwagi kasjerki, że wejść można owszem, ale trwają teraz roboty renowacyjne. Kiwamy, głowami, że wiemy, że nieważne, że zapłacimy każdą cenę, żeby tylko zobaczyć na żywo obraz, który już wymalowaliśmy sobie w wyobraźni.

Z palcami drżącymi gotowością naciskania migawki wpadamy na dziedziniec monastyru i …

...stajemy przed gigantycznym rusztowaniem, które zasłania absolutnie wszystko. Nie tylko sam budynek, ale i widok zeń się rozciągający.

Czasami warto wyciszyć nieco wyobraźnię, a wsłuchać się bardziej w słowa kasjerek.

#turkey #turcja #sümela #sümelamanastırı #sumelamonastery #yourshotphotographer

[🇬🇧 ENGLISH IN COMMENTS] Fotograficzni intru

[🇬🇧 ENGLISH IN COMMENTS]
Fotograficzni intruzi, czyli dlaczego rzadko pojawiamy się na naszych zdjęciach.

Jeszcze widać, że nie tak dawno toczyło się w nim życie. Że miał duszę, tak, jak ci którzy do niego przychodzili. Teraz stoi cichy, pusty. I piękny w tym, z jaką godnością poddaje się naciskowi czasu.

W jego wysłużonym, spracowanym wnętrzu staram się pozować. Na tle rozświetlonych foto-idealnym słońcem podwojów; na ambonie trzeszczącej historią i pachnącej próchnem; przy pustych wnękach osamotniałych kapliczek.
Staram się pozować i czuję się jak intruz.

Jakbym zawłaszczała sobie coś, co należy się naszym rzeczywistym bohaterom – stareńkiemu kościołowi, który kruszy się pod naciskiem czasu, ale robi to tak godnie i pięknie, że aż wzrusza; zatoczce na irańskiej wyspie Keszm, gdzie księżyc rozsrebrza noce tak bardzo, że wszystko wokół rzuca bajkowe cienie; ciekawskim mongolskim nomadom, którzy nalegają na wymianę numerów telefonów i prowadzenie przeuroczych w swojej dziwności mongolsko-polskich rozmów.

Nie czujemy się dobrze przed obiektywem, bo nie czujemy się go warci, kiedy dookoła dzieją się sceny, które powinniśmy rzeczywiście pokazywać.

Dlatego Kochani, mało nas widzicie na zdjęciach, ale to dlatego, że bardziej niż nasze malutkie osóbki, chcemy Wam pokazać wielki, przepiękny świat.

#portugal #portugalia #arrimal #serrasdeaireecandeeiros

[🇬🇧 ENGLISH IN COMMENTS] Pałac Ishaka Paszy

[🇬🇧 ENGLISH IN COMMENTS]
Pałac Ishaka Paszy przy Doğubayazıt chcieliśmy zobaczyć zaraz po przekroczeniu granicy irańsko-tureckiej. Mimo że leży niecałe 40 kilometrów dalej – nie udało się. Pod osmańską budowlę dotarliśmy długo po zmroku.

Kilka godzin później przyjechała żandarmeria wojskowa. Opancerzony samochód. Mundurowi z bronią automatyczną.

Po eskorcie zbrojnej przez pakistański Beludżystan i po tym, jak irańskie służby trzymały nas na muszce karabinu, już nie zrobili na nas wrażenia.

Sami się nieco zdziwili. Po przekartkowaniu paszportów zrozumieli.

- W Turcji jest o wiele spokojniej niż u naszych sąsiadów. A poza tym, nie jesteśmy po to, żeby was straszyć, tylko żeby chronić przed atakami separatystów. Chociaż teraz to Kurdowie są spokojniejsi. Rząd im daje mieszkania, darmowe szkoły, pracę, dofinansowania to już się od Turcji mniej chcą odłączać.

Do żołnierza dołączył drugi.

- A pani to chustę już może ściągnąć. W Turcji już nie trzeba. My nie zmuszamy.

Wiedzą to też Iranki, przekraczające granicę irańsko-turecką.
Na przejściu granicznym mieliśmy okazję obserwować ich masową przemianę. Precz szły obszerne tuniki, sięgające kolan. Precz szły szale i burki. Precz szło wszystko, co uniemożliwiało wyrażanie siebie, swojej kobiecości.

Po dotknięciu tureckiej ziemi, jak za sprawą magii, niczym uśpione reżimem larwy jedna za drugą przemieniały się w barwne, wolne motyle. Chociaż na krótki czas.

#turcja #turkey #ishakpashapalace #doğubeyazıt

More... Follow on Instagram